- išvinguoti
- išvingúoti žr. išvingiuoti 1: Jei bus sraunūs upeliai, išvingúoti keleliai, nedatrivosiu JV235. | refl.: Išsivingãvus buvo ta upytė Škt. \ vinguoti; išvinguoti
Dictionary of the Lithuanian Language.
Dictionary of the Lithuanian Language.
vinguoti — vinguoti, uoja, ãvo 1. intr. Šn siūbuoti, linguoti: Kai vanduo suėjo, vikšrai (vandens žolės) teip ir vinguoja Ar. 2. tr. supti. | O katrą gyvą sugavo, tą ant kartuvių vingavo LTR. 3. žr. vingiuoti 1: Bėg upelė vinguodama, neš vainiką linguodama … Dictionary of the Lithuanian Language